سن بالاتر از 55 سال کمتر از 5 سال، وجود شوک، سوختگی نواحی تناسلی، دست و پا و صورت و مسیرهای هوائی از قبیل بینی و دهان و وجود مشکلات زمینه ای همچون دیابت، بیماری های قلبی و عروقی و تنفسی از عوامل خطر در بیماران مبتلا به سوختگی محسوب می شوند و نیاز به اهتمام و دقت بیشتری دارند.
سوختگی های الکتریکی یا ناشی از مواد شیمیائی یا مواد منفجره از سوختگی های خطرناکی به حساب می آیند که نیاز به تدابیر درمانی تخصصی و پیچیده دارند که شرح و بسط این درمان ها در این مختصر نمی گنجد.
در مورد استفاده از پوست مصنوعی در ترمیم اسکار سوختگی ها :
کارهای جدید و امیدافزائی انجام شده اند و محققین در آمریکا و آلمان در حال بررسی ساختن پوستی در محیط آزمایشگاه هستند که از نظر کدهای ژنتیکی با پوست انسان هم خوانی داشته و بتواند پس از پیوند به حیات خود ادامه دهد. یک راه برای تولید پوست مصنوعی کشت دادن سلول های بخصوص و مؤثر در رشد پوست در محل سوختگی است که به تدریج تار و پود و داربستی برای تشکیل پوست سالم در آینده می شوند. یکی دیگر از گزینه های ساخت پوست مصنوعی نیز استفاده از الیاف تار عنکبوت است. نوعی از پوست مصنوعی نیز ساخته شده است که مصارف آموزشی برای دانشجویان پزشکی دارد و برای سوختگی ها کاربرد ندارد. شایان ذکر است که این موضوعات تا به حال در مرحله ی تحقیق و آزمایش هستند و هنوز توانائی تولید پوست مصنوعی به شکل انبوه و در دسترس تمامی بیماران در کل جهان وجود ندارد و هنوز درمان استاندارد و طلائی سوختگی های عمیق پیوند پوست طبیعی به دست امده از سایر نقاط بدن می باشد.
در مورد سوختگی ناحیه ی پوشک شیرخواران :
باید گفت این ضایعه ی پوستی گرچه نام "سوختگی" را به دنبال خود دارد، ولی در واقع "سوختگی" نیست و جزو "اکزما"های پوستی محسوب می شود. در این حالت که بدلیل بسته بودن طولانی مدت ناحیه ی پوشک و تماس دراز مدت پوست کودک با محیط مرطوب و در تماس با ادرار یا مدفوع ایجاد می شود، سرخی، التهاب، خارش و سوزش در محدوده ی کشاله ی ران و سطح بالائی و خارجی دستگاه تناسلی به وجود می آید. رویکرد درمانی به این حالت کاملاً متفاوت و مجزای از سوختگی ها می باشد. بهترین درمان این حالت باز نگه داشتن کودک و عدم استفاده از پوشک به همراه استفاده از کرم ها و سایر درمان های موضعی خنک کننده و ترمیم کننده و گاه نیز استفاده از داروهای کورتونی موضعی است. به طور متوسط درمان این حالت حدوداً دوهفته زمان نیاز دارد.
"آفتاب سوختگی" مقوله ی دیگری است که جزو آسیب های ناشی از اشعه ی ماوراء بنفش طبقه بندی می شود :
تظاهرات بالینی آن اغلب به شکل سوختگی درجه یک یا گاه درجه دو در نواحی در معرض تماس با نور خورشید همچون صورت، پشت دست ها، بازوها، پشت و کتف و سینه می باشد. در این حالت می بایست بلافاصله تماس با نور خورشید را قطع کرد و با کمپرس آب سرد- ولی بدون قرار دادن یخ بر ناحیه ی مبتلا- سعی در کاهش حرارت منطقه ی آسیب دیده کرد و با استفاده از فرآورده های موضعی ترمیم کننده و قابض سعی در درمان سوختگی کرد. در صورت وجود علائم شوک باید درمان های تکمیلی در مراکز درمانی انجام پذیرد. شایان ذکر است که خطر یک بار آفتاب سوختگی در ایجاد بدخیمی های پوستی برابر یا حتی بیشتر از خطر چندین سال تماس مزمن و متوالی با نور خورشید می باشد و نباید از آفتاب سوختگی غافل بود و یا به آن کم توجهی کرد.